Cosas buenas y cosas malas

Hola Chicos y Chicas!

Van een beetje geschiedenis wil ik jullie wat gaan vertellen over het alledaagse leven hier in Oaxaca. Allereerst zal ik alle goede dingen van het leven hier vertellen.
- alles is zoo relaxed hier, niemand maakt zich ergens druk over (behalve over het feit dat alles hier currupt is, maar je er toch niks aan kan veranderen dus ja waar zal je je dan nog druk over maken?)
- als je hier maar mexicaanse vrienden hebt, ben je een koningin hier, want via via wordt er van alles en nog wat voor je geregeld. (zoals afgelopen zaterdag dat danielle en ik voor een bruiloft waren uitgenodigd van vrienden van vrienden van ons die wij eigenlijk helemaal niet kenden. maar is niet erg, want hoe meer mensen hoe meer vreugd, dus geen probleem)
- je kan alles hier stante pede regelen, alles is toch wel goed als je het maar even meldt haha.
- een ritje in een taxi is altijd weer een belevenis. iedere chauffeur heeft in zijn taxi zijn persoonlijke gadgets en dit kan zijn van een klein altaar voor jesus compleet met wierook en al tot en met een design taxi met blacklights. dit geldt overigens ook voor een ritje in de bus.
- alles is hier te krijgen op de markt (maar je moet wel goed zoeken... dat is het enige probleem)
- tacos komen we nog niet mijn neus uit, want daar hebben ze hier nl een oplossing voor nl tacos in verschillende kleuren en op verschillende manieren gemaakt, ideaal dus.
- er is hier zoveel te beleven dat de tijd zo snel gaat hier, dus ik probeer zoveel mogelijk te genieten hier.

Nu even de wat mindere dingen, tja ik moet toch een beetje objectief blijven.
- overal maar dan ook overal zijn er hier topes (hobbels) en agujeras (gaten) en om dan een ritje in een taxi te maken die geen vering heeft... is niet fijn
- elke dag wordt je doodgegooit met mensen die van alles en nog wat willen verkopen.. van agua agua in de ochtend tot etenswaar en allerlei speeltjes en kleedjes in de avond.
- overal zijn honden en als ik ergens al een hekel aan heb is het honden...

Tot zover de cosas buenas y cosas malas.
Ik wil nog even over de boda (bruiloft) vertellen. Hier in Mexico is het een gewoonte om eerst voor de wet te trouwen (civil) en daarna een feest met veel eten en veel drank onder het genot van een mexicaanse band. en de volgende week voor de kerk te trouwen. In dorpjes kan een feest zelfs 3 dagen duren. Dus het was heel speciaal om dit mee te maken!

Verder ben ik vandaag begonnen in Casa Hogar Benito Juarez. (Benito Juarez was een belangrijke politieke figuur in de revolutie uit Oaxaca, dus heel populair hier zie ook foto´s). Het is een weeshuis dat even buiten Oaxaca ligt en plaats biedt voor 70 a 80 niños. De niños komen uit de dorpen en zijn of doof, kunnen niet lezen, zijn gehandicapt, hebben ouders waarvan er 1 de gevangenis zit en de ander drinkt, of hebben helemaal geen ouders. De niños blijven dan ook een heel jaar in Casa Hogar en gaan alleen met kerst en pasen en een paar weekjes tijdens de zomer naar huis. Wel redelijk heftig dus. Waarschijnlijk ga ik met mijn geld een gedeelte spenderen aan een verjaardagsfeest voor alle kinderen die in de maanden vanaf mei t/m nov jarig zijn, want sommige kinderen die in mei/juni jarig waren hebben nog niet eens wat gekregen of iets leuks gedaan. Maar ik houd jullie op de hoogte van mijn belevenissen hier. Woensdagnacht vertrek ik met Danielle naar Mexico D.F. en daar blijven we dan 4 dagen. Heb er zin in!

Nos vemos!
Besos Nicole